затупа | св.
Почне да тупа. Од изутрина затупаа тапаните. Срцето од радост силно му затупа.
затупка | св.
Почне да тупка. Затупка нервозно со ногата. И на двајцата срцата им затупкаа.
затупоти | св.
Почне да тупоти. Срцето ми затупоти од возбуда.
затура | св.
Почне да тура. Затура од ракијата во чашите. Затури одеднаш пороен летен дожд.
затури | св.
Ги затурив обетките, не можам да ги најдам.
затурка | св.
Почне да турка. Ја натовари количката и ја затурка по благата угорница.
затутка | св.
Почне да тутка. Момчето плашливо ја затутка капата во рацете.
затутулен | прид.
Глаголска придавка од затутули.
затутули | св.
Премногу завитка, облече. Го затутулила детето, одвај се движи кутрото.
затуфка (се) | св.
Почне да (се) туфка. Леле, леле – затуфка дедото. Кога слушна мајката, се затуфка.
