затруеност | ж.

Особина, состојба на тој што е затруен. Голема затруеност на воздухот може да доведе и до смртност.

затрупа | св.

Прекрие или наполни нешто со трупање, со нафрлање материјал. Ја затрупаа дупката со земја. Урнатините затрупаа многу жители.

затрупан | прид.

Глаголска придавка од затрупа.

затрупи | св.

Почне да сече трупци, цепеници. Човекот затрупи од трупците. Подготвуваше дрва за огрев, затрупи од дебелите дабови трупци.

затруса | св.

Почне да труса. Затруса коњска кола.

затруска (се) | св.

затрча | св.

Почне да трча. Децата слегоа од автобусите и затрчаа по полјаните. Постар човек затрча малку по автобусот, но се откажа.

затскрие | св.

Покрие малку, скрие нецелосно. За миг облаците го затскрија сонцето.

затули | св.

Прикрие, скрие. Каде ли ми ја затулила кошулата? Помести се, ми ја затули светлината.

затулуши | св.

Прикрие, скрие.