заудира | св.
Почне да удира. Заудира со чеканот по клинецот.
заузди | св.
Стави узда на коњ, затегне узда. Уште од рано го отседла коњот и го заузди. Коњот се вознемири, се исправи на задните нозе, но јавачот брзо го заузди.
заука | св.
За човек – почне да ука во рацете, дланките. Заука неколкупати во дланките и почна со цепењето.
заулави | св.
Направи некого улав, луд. Таа девојка им го заулави синот. Проблемите како да го заулавија човекот.
заумен | прид.
Што не е реален, не е вистински; замислен. Заумни предели. Заумен збор.
зауми | св.
Запомни, запамети. Зауми што треба да ми кажеш.
заумира | св.
Почне да умира. Заумира тивко и полека. Двапати заумираше, но и двапати заживеа.
заурди се | св.
Почне да станува како урда; се засири, се згрутчи. Млекото се заурди, се расипа.
заурива | св.
Почне да урива. Булдожерот заурива сѐ пред себе.
заусти | св.
Отвори уста да каже. Заусти да каже, но се прекина. Само се накашла, не успеа да заусти нешто.
