заштрека | св.

Почне да штрека; почне да жегнува силна остра болка со прекини. Ме заштрека забот. Го заштрека половината здивот; му се зеде.

заштука | св.

Зацапа; почне да штука. Стана и заштука во реката речиси до половина.

заштури се | св.

Почне да се мавта ваму–таму; се заштутка. Се заштури по дворот.

заштутка се | св.

Почне да се штутка. Занесен во мисли се заштутка низ дворот. Очигледно вознемирена, се заштутка низ куќата, но ништо не сработи.

зашуми | св.

За ветар, море, дрвја и сл. – почне да шуми. Пролетен ветар зашуми. Зашумеа тополите. Бранови пред невреме силно зашумеа. Се разбранува и зашуми зрелото жито.

зашумоглави | св.

зашумоли | св.

За ветар, море, дрвја и сл. – почне да шумоли. Зашумоли гората. Стапала зашумолија во сеното. Мали бранчиња зашумолија на брегот од езерото.

зашурка | св.

Почне да бара, да пребарува; шуркаЗашурка низ куќи, но не го најде.

зашутка се | св.

Почне да се мавта, да се мота ваму–таму; заштури се

зашушка | св.

Почне да шушка; шушка. Зашушка еж во сувите лисја. Во ходникот некој влезе, зашушка виндјакна.