злодејание | ср.

злодејство | ср.

злодело | ср.

злокачествен | прид.

За болест – што е многу тешка, опасна за животот. Злокачествен тумор.

злокоба | ж.

Навестување на зло, на нешто лошо, на несреќа.

злокобен | прид.

Што предвестува зло. Злокобно пророштво. Злокобна вест.

злокобник | м.

Тој што е злокобен.

злокуќен | прид.

Што се однесува на злокуќник и на злокуќница.

злокуќник | м.

Тој што е лош домаќин;

зломислен | прид.

Што има зли, лоши мисли. Зломислен човек.