изглода | св.
Глода до крај, целосно; Кучето ги изглода фрлените коски.
изглоти | св.
Направи да биде со глотки, загади со глотки; Го изглоти млекото.
изгмечи | св.
Згмечи целосно, до крај; Го изгмечи грозјето.
изгнаник | м.
Тој што е изгонет, казнет со прогонство од својата татковина или од местото на живеење.
изгнанство | ср.
Казна со протерување од татковината или од местото на живеење; прогонство.
изгнаси | св.
изгние | св.
Со гниење се распадне до крај, целосно;
изгниен | прид.
Што изгнил, што е гнил. Изгниени штици. Изгниено сено.
изговара | несв.
изговор | м.
Начин на изговарање на гласови, зборови и сл. Правилен изговор. Литературен изговор.
