изговори | св.
Оформи глас или низа од гласови со говорните органи. Учениците ги изговараа новите зборови еден по еден. Го изговори нејзиното име со многу љубов.
изговорлив | прид.
Што може лесно да се изговори.
изголта | св.
Голта сè што е за голтање, голта до крај; голта_1_2 Ги изголта сите апчиња. Ја изголта попарата без да трепне.
изгон | м.
Подземна вода, река.
изгони | св.
Избрка од некое место, од местото на живеење или на престој. Тој ги изгони сите од собата.
изгор | м.
Многу жешко време, летна горештина. На овој изгор не се работи.
изгора | ж.
Моја прва изгоро.
изгорен | прид.
Што изгорел до крај, целосно. Изгорени куќи. Изгорена слама.
изгореница | ж.
Изгорено место на кожата, белег на такво место. Имаше изгореници по рацете и нозете.
изгори | св.
а) Заврши со горење; гори Во пожарот изгореа две куќи. б) Заврши со светење; гори 2. Свеќата изгоре.
