иззатне | св.
Затне сè, со ред. Ги иззатна со крпи сите дупки на колибата да не дува северот.
изземе | св.
Исклучи нешто од некое множество, од нешто. Оваа точка да се изземе од дневниот ред.
иззоба | св.
Со зобање изеде до крај, целосно. Го иззоба грозјето.
изѕвони | св.
Заврши со ѕвонење. Саатот изѕвони ама тој не се разбуди.
изѕебне | св.
изѕемнат | прид.
Што изѕемнал, што измрзнал многу. Изѕемнати раце. Изѕмнати борци.
изѕемне | св.
Многу измрзне, премрзне целосно зафатен од студ. Децата изѕемнаа враќајќи се од училиште.
изѕида | св.
Со ѕидање подигне градежен објект, целосно, до крај; изгради. Мајсторите на плацот изѕидаа куќа на два ката.
изѕира се | несв.
Се проѕира, пропушта светлина. Водата се изѕира. Коските му се изѕираа.
изигнатина | ж.
Возвишение, издигнато место повисоко од околината.
