излекува | св.

Поврати заболен човек или животно со лечење во здрава состојба, отстрани болест. Старата го излекува момчето од кашлицата со чај од тегавец. Ветеринарите ги излекуваа кравите од шап.

излекуван | прид.

Што се излекувал од некоја болест. Излекуваните од оваа заразна болест стекнуваат траен имунитет.

излепи | св.

Залепи нешто целосно, залепи сè до последното. Момчето ги излепи тапетите во дневната. Децата излепија сликички на вратата од фрижидерот.

излесни | св.

Направи да се чувствува лесен; олесни.

излет | м.

Кратко патување во природа поради одмор или забава; екскурзија. Првомајски излет. Неделен излет.

излета | св.

За птица, инсект што лета ‒ летне надвор од нешто. Врапчињата излетаа од гнездото. Мува излета од тенџерето во коешто беше месото.

излетне | св.

Летне наеднаш, со едно движење. Ќе излетне од радост.

излетник | м.

Тој што оди на излет, тој што е на излет.

излечи | св.

излечив | прид.

Што може да се излечи (многу често негирано). Неизлечива болест.