изнашари | св.
Нашари доволно, нашари со многу шарки. Ткајачката ги изнашари килимите со повеќе бои.
изнашета се | св.
Се нашета доволно, многу. Се изнашета по светот пред да се ожени.
изневера | ж.
Невера, нарушување на ветената или очекувана верност. Неговата изневера ги погоди сите. Тој пишува за изневерата и за последиците по вљубените.
изневерен | прид.
Што го изневериле, што доживеал изневера. Изневерен маж. Изневерена жена.
изневери | св.
а) Прекрши, погази даден збор, обврска, не исполни тоа што се очекува. Тој ги изневери своите другари кои многу очекуваа од него. б) Прекрши, погази верност во односите меѓу мажот и жената. Тој со години ја изневерувал жената.
изнежнет | прид.
Што станал многу нежен, неотпорен. Изнежнети дечиња.
изнежни се | св.
Стане претерано нежен, осетлив. Од болеста детето многу се изнежни.
изнемоштен | прид.
Лице што останало без сила, без енергија од замор, од глад, од болест и сл. Изнемоштени тела. Изнемоштен старец.
изнемошти | св.
Губи моќ, физички заслабува. Болеста ги изнемошти старците.
изненада | ж.
Нешто што се случува неочекувано, одненадеж; изненадување. Тој дојде изненада. На моја голема изненада, влезе дедо ми.
