изрез | м.
Место каде што е нешто изрежано. На рабушот се прави кос изрез за да се значи 100 снопа. На стеблото имаше длабок изрез од секира.
изрезбари | св.
Изработи или украси нешто со резбање. Мајсторот изрезбари кутија за накит.
изрезили | св.
Резили некого, посрамоти пред други луѓе. Мајсторот го изрезили калфата пред муштериите.
изрезок | м.
Тоа што ќе се изреже од нешто. Изрезоците од шарена хартија децата ги лепеа во блокчињата.
изрека | ж.
Реченица или низа од зборови со која нешто се изрекува, се соопштува, се јавува. Него го копкаше таа изрека на детето за чудните сенки на крајот од селото.
изренда | св.
Со рендање издроби, обработи нешто. Готвачката ги изренда морковите за супа. Мајсторот ги изренда штиците со дрводелското ренде од едната страна.
изреси | св.
Направи реси на нешто. Ткајачката ги изреси чергите од едната страна и ги подврза во форма на реси.
изретчи | св.
Направи да биде ретко, проретчено. Градинарите го изретчија расадот. Дождот ги изретчи минувачите.
изрече | св.
Искаже, изрази со зборови, изговори, рече: збор, мисла, исказ. Тој изрече најнавредливи зборови за својот татко.
изречен | прид.
Што е искажано, изречено. Гласно изречен прекор.
