банува | несв.
Управува со бановина. Долго време банува со оваа област.
банчин | прид.
Банџул | м.
Главен град на Гамбија.
бања | ж.
Минерални извори со уреди за капење, лекувалиште. Ја запозна во бањата, каде што се лечеше од ревма.
бања | несв.
Капе некого. Ги бањаа малите деца.
бањар | м.
Тој што одржува ред во бањата и ги услужува капачите. Бањарот ги упати гостите во базенот.
бањарка | ж.
(За жена) бањар.
бањач | м.
Капач. Беше прв и последен бањач во реката.
бањачка | ж.
бап! | изв.
За подражавање звук (обично ненадеен) што се слуша при брз пад на нешто или при удар со тап предмет. Скокна од крушата и на земјата направи ‒ бап!
