катаплазма | ж.
Облога од топла каша што се става на заболено место.
катапулт | м.
(истор.) Воена опсадна направа за исфрлање камења, стрели и сл. врз непријателот што се користела во стариот век.
катапултура | св. и несв.
Исфрли, исфрла, одвои, одвојува со помош на катапулт.
катар | м.
Воспаление на слузницата на некој орган. Бронхијален катар. Катар на желудникот.
Катар | м.
Држава на Арабискиот Полуостров, Азија.
катаракта | ж.
Заматување на очната леќа, очно перде.
катарален | прид.
Што се однесува на катар, заболен од катар. Катарална кашлица. Катарално воспаление.
катарза | ж.
Прочистување и воспоставување душевна рамнотежа.
катарка 1 | ж.
Заоблена греда, дрвена или метална, вертикално поставена на бродска палуба што служи за распнување на едрата, за набљудување и сл., јарбол. На главната катарка се вееше знамето.
катарка 2 | ж.
