кикиритка | ж.

Едногодишно, ниско растение, чии мешункасти плодови со семки, богати со масло, растат под земја; плодот и семките на тоа растение; Arachis hypogaea. Собата се исполни со миризба на печени кикиритки.

кикиришка | ж.

Месест, црвен и назабен израсток на глава на кокошка, петел, мисирка и сл. Петлето имаше бело тенко клунче, а на главата црвена кикиришка.

киклоп | м.

(мит.) Во грчката митологија – џин со едно око на средината од челото.

кикот | м.

Гласна, ѕвонлива, несопирлива смеа; кикотење. Тој гласно се насмеа и кикотот ја исполни собата. Во полумракот околу мене чув кикот.

кикотен | прид.

Што претставува, што е кикот. Кикотна смеа.

кикоти се | несв.

Гласно се смее. Патниците и понатаму се кикотеа заразно.

кикотлив | прид.

Кикотлива смеа.

кикотница | ж.

кикс | м.

Грешка. На сцената се случија неколку киксови од страна на водителот.

киксира | св. и несв.

Направи, прави кикс, згреши, згрешава.