клевети | несв.
Измислува и шири клевети. Тој неколкупати го клеветеше кај старешините.
клеветник | м.
Тој што клевети некого, што шири клевети за некого. Сите зборуваа за него, а тој знаеше кој е клеветникот и од каде доаѓаат тие приказни.
клевне | св.
клед | м.
Килер, подрум. Го отвора ќепеникот и слегува долу во кледот полн со бочви и качиња.
клекав | прид.
Што е слаб, изнемоштен.
клекне | св.
а) Се спушти на колена, падне на колена. Тој клекна и почна да се моли. б) Го спушти телото виткајќи ги колената без да седне. Почна по тактот на гајдата да прави некакви скокови клекни – стани. в) (прен.) Се потчини, се покори некому. Беше подготвена да клекне пред чуварот и да измоли за неговата чест. Ќе донесам јас овде баталјон, па да клекнете на коленици!
клекум | прил.
Во клекната положба, на колена. Сите играа по клекум.
клекуш | м.
клечо.
клекушка | ж.
Вид машко оро.
клема | ж.
Направа за поврзување на проводници на електрична струја. Клемите на акумулаторот попуштиле.
