клен 1 | м.
Вид високо, широколисно дрво од родот јавори; Acer campestre.
клен 2 | м.
(зоол.) Вид речна риба; Squalius cephalus. На оваа река често ловевме мренки и кленови.
кленѕа | несв.
кленов | прид.
Што се однесува на клен1. Кленова фиданка.
кленовина | ж.
Кленово дрво како градежен материјал и за горење.
кленца | несв.
Се ниша ваму-таму, се клати при одот, се гега.
клепа 1 | несв.
а) Удира, чука на клепало. б) Чука воопшто. На портата клепаат двајца питачи со спружени раце.
клепа 2 | несв.
Трепка со очите. Старецот го гледаше момчето, кое клепаше збунето со очите.
клепало | ср.
Дрвена направа на која се удира за огласување при црквите. Тој го удри клепалото и со тоа ја огласи вечерната служба во црквата.
клепач 1 | м.
Тој што клепа; клепа2. (прен.) Клеветник.
