клерикалец | м.
Следбеник, приврзаник на клерикализмот.
клерикализам | м.
Политички правец што се стреми кон силно влијание на црквата (особено на католичката) во општествено-политичкиот и културниот живот на една зедница.
клет | м.
клет | прид.
а) Што е несреќен, што страда. Тој пак е сам и клет несреќник. Срцето ѝ се свиваше кога ќе се сетеше дека е клета робинка во домот на друговерец. б) За живот – што е тежок, мачен. Клет живот.
клетва | ж.
Проклетство, посакување зло некому. Ми се стемни пред очиве, ама клетва уста моја не исфрли. Тој ја понесе во себе татковата клетва, никогаш не стана рибар.
клетвен | прид.
Што се однесува на клетва. Клетвен зарек.
клетвеник | м.
Тој што дава заклетва, што се заколнува во нешто.
клетвопрестапник | м.
Тој што ја гази, што не ја исполнува дадената заклетва.
клетка 1 | ж.
Кафез.
клетка 2 | ж.
(биол.) Основна структурна единица на повеќеклеточните живи организми. Мозочна клетка. Репродуктивни клетки. Мускулна клетка.
