безгрижен | прид.

Што е без грижа, што е ослободен од грижи; спокоен, мирен. Безгрижен живот. Безгрижна игра. Безгрижна младост. Безгрижни години.

безгрижник | м.

Тој што е безгрижен, спокоен. Безгрижникот уживаше во животот.

безгробен | прид.

Што е без гроб, што е во незнаен гроб. На мајката ѝ го дадоа синот да не остане безгробен. Татко му е безгробен. Најстрашна е безгробната умирачка.

бездарен | прид.

Што е без дарба, ненадарен, неспособен. Бездарен писател. Бездарен кројач.

бездарник | м.

Тој што е без дарба, без талент, што е неспособен. Бездарници има во секоја уметност. Бадијала го јаде лебот, отсекогаш бил бездарник.

бездеен | прид.

Што е без дејност, што е без активност; неактивен. Бездејниот човек се затвори во себе.

бездејствие | ср.

бездејство | ср.

Отсуство на дејство, неактивност. Го напушти своето семејство да седи некаде во темница и во бездејство.Забележа дека книгите го спасувале човека од бездејство.

бездејствува | несв.

Не е активен, не врши никаква дејност, ништо не работи. Мажите бездејствуваа. Тие денови ние не бездејствувавме, водевме дискусии до длабоко во ноќта, тоа беше еден начин на активност, нешто што не можевме да го сметаме за бездејствување.

безделен | прид.

Што поминува време во безделие, што не се занимава со ништо. Безделните и богати луѓе пронајдоа нова забава.