безвредносен | прид.

безвремен | прид.

Што не се случува во соодветно време; предвремен, преран. Безвремена умирачка. Безвремено стареење.

безвучен | прид.

Што е без јасен звук. Одговори со безвучен глас.

безглав | прид.

Што е без глава, што нема глава. Безглава птица. Безглава статуа.

безгласен | прид.

Што е без глас, без шум; нечуен, тивок. Безгласен револвер. Безгласните волци со скокови се ближеа до трлото. Безгласен ветер. Водата беше безгласна.

безграничен | прид.

Што е без граници, неограничен; бескраен. Безграничен појас. Безгранична пустина. Безгранично поле. Безгранични простори. Се синее безграничната вода.

безгревен | прид.

Што не знае за грев; бездушен, немилосрден. Безгревен убиец. Безгревно обвинување.

безгревник | м.

Тој што е безгревен, бездушник. Безгревниците ги ограбуваа и ги палеа куќите.

безгрешен | прид.

Што нема грев, непорочен, што е без вина, невин. Безгрешна, ангелска душа.Човекот не е безгрешен. Гневот го истури на безгрешните деца.

безгрешник | м.

Тој што е безгрешен, што е непорочен.