безделништво | ср.

Состојба на безделник.

бездетен | прид.

Што нема деца; што не може да има свои деца. Бездетен брак. Бездетна вдовица. Бездетно семејство.

бездетка | ж.

Таа што нема дете; што не може да роди, неротка. Несреќна бездетка.

бездејствие | ср.

бездејство | ср.

Отсуство на дејство, неактивност. Го напушти своето семејство да седи некаде во темница и во бездејство.Забележа дека книгите го спасувале човека од бездејство.

бездејствува | несв.

Не е активен, не врши никаква дејност, ништо не работи. Мажите бездејствуваа. Тие денови ние не бездејствувавме, водевме дискусии до длабоко во ноќта, тоа беше еден начин на активност, нешто што не можевме да го сметаме за бездејствување.

бездимен | прид.

Што е без дим; што гори без дим. Бездимни оџаци. Бездимен барут.

бездна | ж.

Длабочина без дно, во која не може да се види дното, бескрајна длабочина; амбис. Голема бездна. Се најде на раб од бездна. За малку ќе се струполеше во бездна.

бездожден | прид.

Што е без дожд. Бездожден ден. Бездождна есен. Бездождни години.

бездомен | прид.

Што е без дом и семејство, што нема сопствена куќа, живеалиште. Сам, бездомен човек. Бездомна питачка. Толпа гладни, бездомни деца. Бездомно куче. Се умилкува како бездомна мачка.