бездомник | м.
Тој што е без дом, без куќа, без живеалиште. Во ноќта, околу огнот се греат сите бездомници од војната.
бездомништво | ср.
Состојба на бездомен човек.
бездрвен | прид.
Што не е од дрво, што не содржи во себе дрво. Бездрвна хартија.
бездржавен | прид.
Што е без државна власт. Бескласно и бездржавно општество.
бездруго | мод.
Сигурно, без сомнение, несомнено; секако, неминовно. Бездруго, тоа е убаво смислена работа. Бездруго, тоа е јасно. Бездруго ќе се обогатите.
бездушен | прид.
Што нема душа, безмилосен, нечувствителен, немилосрден, нечовечен. Бездушен, крвав грабеж. Бездушна тиранија. Бездушни даночници.
бездушник | м.
Тој што е бездушен, нечовек. Човекот може да биде бездушник. Проклети крвници, бездушници.
безел | м.
Едногодишно растение што ползи виејќи се околу друго растение (обично пченка), со ситни, зелени, топчести плодови во мешунка, грашок; Pisum sativum.
безжален | прид.
Што е без жал, без сожалување, бездушен, безмилосен. Безжален убиец. Безжални луѓе.
безжалник | м.
Тој што е безжален, бездушник. Таа се молела за сите праведници и за сите безжалници.
