косенина | ж.
косеница | ж.
Место со трева за косење. Влегоа со косите во косеницата.
косест | прид.
Што е со долга коса, што е обраснат со влакна. Ги дочекаа некои забрадени и косести луѓе. Ги чешкаше косестите гради.
коси 1 | несв.
Сече трева, жито и сл. со коса или со косилка. Коси жито. Коси трева.
коси 2 | несв.
Се грижи; се јадосува. Си ја коси душата.
косидба | ж.
Косење трева или жито. Селаните ја свршија косидбата.
косилен | м.
Лековита трева во вид на мала елкичка, коњско опавче, раставиче; Equisetum hiemale.
косилка | ж.
Машина за косење трева.
косило | ср.
Рачка од коса за косидба. Ја намести косата на косилото.
косина | ж.
Навалена површина од нешто; падина, навалена страна. Спие под косината на шаторот. Беше капната од искачувањето по косините.
