безжалосен | прид.
Безжалосниот џелат.
безживотен | прид.
Што е без живот, мртов. Безживотен човек лежеше на асфалтот. Безживотните тела ги влечеа до ископаните дупки.
безжитен | прид.
Што е без жито, неплоден. Безжитна година. Безжитен клас.
безжичен | прид.
Што е без жици, што функционира без жици, без спроводници. Безжичен телефон. Безжична телеграфија.
безжолчен | прид.
Што е без жолчност, без зајадливост. Безжолчен разговор. Безжолчна иронија.
беззаб | прид.
Што е без заби, што нема заби. Беззабиот старец ги валка залците во устата. Испушта шепот од беззабата уста. Ја гледаше мајка си беззабна, побелена, вудвосана. Беззабни вилици
беззаветен | прид.
Приврзан, верен, пожртвуван. Беззаветна мајка. Беззаветни родители.
беззаконие | ср.
Состојба на непочитување на законите и прописите во една држава, противзаконитост. Владееше варварство и беззаконие.
беззаконик | м.
Тој што не го почитува законот, престапник. Беззакониците приграбија туѓи имоти.
беззаконски | прид.
Што се однесува на беззаконие, незаконит. Беззаконска постапка. Беззаконски работни односи.
