косор | м.

костадинка | ж.

Златна пара.

Костарика | ж.

Држава во Средна Америка.

костелив | прид.

Што има силни, крупни коски. Костелив човек.

костен | прид.

Што се однесува на коските. Косна туберкулоза. Се лекува од косна туберкулоза.

костен | м.

Дрво од фамилијата буки со широка разгранета крошна. Костен самотник.

костенав | прид.

костенар | м.

Тој што пече и продава костени. Костенарот продаваше на студот.

костенарија | ж.

Шума со костенови дрвја.

костенлив | прид.

Што има боја на костен. Костенлива коса. Костенливи очи.