беззаконствува | несв.
Постапува бесправно, противправно, дејствува незаконски. Некои беззаконствуваа и не одговараа за своите недела.
беззаштитен | прид.
Што е без заштита, беспомошен, незаштитен. Беззаштитна жена. Им се одмаздуваа на беззаштитните селани.
безземјаш | м.
Тој што нема своја земја, што не е сопственик на земја. Многу безземјаши работеа по имотите на наемодавците.
безземјен | прид.
Што нема своја земја, што е без земја. Сиромашните безземјени луѓе беа принудени да работат за многу ниски надници.
беззимен | прид.
Што е без зима, што е со блага зима. Некои делови од Земјата се беззимни. Беззимна година.
безѕвезден | прид.
Што е без ѕвезди, темен. Безѕвездено небо. Плетенките ѝ беа црни како безѕвездени ноќи.
безидеен | прид.
Што е без идејна ориентација, без припадност кон политичка идеологија. Безидејна борба.
безизлезен | прид.
Што е без излез, без можност за успешно решение, безнадежен. Безизлезна ситуација. Безизлезна положба. Безизлезни маки.
безизразен | прид.
Што е без израз, што нема карактеристични црти, што не изразува мисли и чувства, нејасен. Безизразен поглед. Безизразен плач. Безизразно лице. Безизразна група незадоволници.
безимен | прид.
Што е без свое име; некрстен; неименуван. Безимено дете. Безимено дело. Мала и безимена улица.
