безистен | м.
Пазар под покрив, покриена чаршија. Трговците од безистенот биле многу богати. Постојат повеќе јавни објекти од турскиот период: анови, амами, безистени, конаци.
безлебен | прид.
Што е без леб, безжитен; неплоден. Безлебна година. Безлебно пченично зрно.
безлетен | прид.
Што е без лето. Безлетни поларни предели.
безлистен | прид.
Што е без лисје; што останува без лисје. Безлисни растенија. Безлисни дрвја. Безлисни гранки.
безличен | прид.
Што не ја истакнува својата личност, што не се истакнува со индивидуалност; што не пројавува посебни карактеристики или особен квалитет. Безличен човек без некаква перспектива во животот. Безличен поглед. Безличен глас. Власта беше безлична.
безлобен | прид.
Што е без злоба, незлоблив, добродушен. Безлобен поглед. Безлобна душа.
безмеѓен | прид.
Што е без меѓа, што не е омеѓен; што е без граници, неограничен. Безмеѓно поле. Безмеѓни ниви.
безмерен | прид.
Што не може да се измери, неизмерен, премногу голем, пресилен; што се пројавува во највисок степен. Безмерна широчина. Безмерни пространства. Безмерен копнеж. Безмерна љубов. Безмерно богатство. Безмерни маки.
безмесен | прид.
Што е без месо, што не содржи месо; вегетаријански. Безмесен ручек. Безмесна исхрана.
безметежен | прид.
Што е без метеж, тивок, спокоен. Безметежна улица.Тивки, безметежни утра. Безметежен живот.
