безмирисен | прид.
Што е без некаков мирис. Безмирисен воздух. Безмирисна течност.
безмлечен | прид.
Што е без млеко, што не содржи млеко; што нема млеко, што не дава млеко. Безмлечен сладолед. Безмлечна крава.
безнадежен | прид.
Што е без надеж, очаен. Безнадежен плач. Безнадежно довикување.
безнадежник | м.
Тој што е без секаква надеж, очајник. Безнадежник на смртна постела.
безначаен | прид.
Што е без значење, без вредност, неважен, безвреден. Безначаен повод. Безначајна работа. Безначајни зборови. Водевме ситни, безначајни разговори. Купчиња од безначајни партали.
безоблачен | прид.
Што е без облаци, ведар, јасен, сончев. Безоблачен ден. Небото над градот беше ведро, безоблачно. Беше зима со безоблачни студови.
безобличен | прид.
Што е без определен облик. Огромен и безобличен ѕвер. Безобличен камен. Безоблична крвава локва. Безоблични сенки.
безобразен | прид.
Што е без образ, што не се срами од своите постапки, бесрамен, непристоен. Тој е безобразен. Нечесна и безобразна жена. Безобразни, невоспитани деца.
безобразие | ср.
Отсуство на срам, безобразност, бесрамност, непристојност. Невидено безобразие.
безобразник | м.
Тој што е безобразен, бесрамник. Види го ти безобразникот!
