кроти | несв.

Прави некого кроток, учи на покорност (животно или непокорен човек). Стани Марко Крале да ја кротиш ламјата.

кротичок | прид.

кротко | прил.

Мирно, смирено, на кроток начин. Тој живее кротко и тивко.

кроткост | ж.

Особина на тој што е кроток.

кроткота | ж.

кроткотија | ж.

кроткум | прил.

Со кротко, на кроток начин;

кроток | прид.

Што е добродушен, мирољубив, мирен, питом; во кого нема злоба. Таа беше кротка жена. Коњите не беа кротки како што сакаа нивните одгледувачи.

кротост | ж.

кротум | прил.

Со кротко, на кроток начин;