безработица | ж.
Состојба на недостиг од работа, невработеност. Тоа е период на општа безработица и сиромаштија. Двајцата лесно ја поднесуваа безработицата.
безработник | м.
Тој што не сака да работи, неработник, безделник. За него мнозина велат дека е мрзливец и безработник. Безработниците стоеја и немо гледаа во кавгаџиите.
безрадосен | прид.
Што е без радост, нерадосен, невесел, тажен. Безрадосен живот. Безрадосни моменти.
безразборен | прид.
Неразумен, непромислен. Безразборна постапка.
безразумен | прид.
Што е без разум, што не произлегува од разумот, неразумен. Безразумна жена. Безразумно дете.
безрасуден | прид.
Што е без расудување, неразумен, непромислен. И натаму беше безрасуден, ироничен и весел.Тој не ја ценеше таа безрасудна жена.
безрбетник | м.
(зоол.) Вид животни коишто се без 'рбет и без скелет, спрот. 'рбетник; Invertebrata.
безреден | прид.
Што е без утврден ред, несреден, неправилен. Безредна состојба.
безредие | ср.
Отсуство на ред и поредок, несредена состојба, неред; хаос. Се случуваа безредија и злосторства, а немаше кој да заведе ред. Напаѓачите направија безредие во куќата. Безредие постои во неговите мисли.
безрезервен | прид.
Што се поддржува, што се врши без резерва, без ограничување, во целост. Безрезервен став. Безрезервна поддршка.
