беломешест | прид.

Што има бело меше, што е со бел стомак.

Бело Море | ср.

белоног | прид.

Што има бели нозе (најчесто за коњ). Белоног коњ.

белоперка | ж.

Слатководна риба со сребренест мев, а со црвени перки; Leuciskus rutilus.

белорун | прид.

Што има бело руно. Белоруна овца.

белорунест | прид.

Белорусија | ж.

Држава во Источна Европа.

белоса | св.

белосветски | прид.

Што е од далеку, од туѓа земја, туѓ. Од стариот касетофон се слушаа македонски и белосветски песни.

белотија | ж.

Силно изразена белина.