белоса | св.

белосветски | прид.

Што е од далеку, од туѓа земја, туѓ. Од стариот касетофон се слушаа македонски и белосветски песни.

белотија | ж.

Силно изразена белина.

белотртка | ж.

Птица пејачка; Oenanthe (saxicola) oenanthe.

белоушка | ж.

(зоол.) Водна, неотровна змија со бела дамка зад ушите; Tropidonotus natrix.

белоцветен | прид.

Што има бел цвет. Белоцветен багрем. Белоцветна овошка. Белоцветно растение.

белтак | м.

белузлав | прид.

Што во мала мера го изразува својството на бел. Белузлав фустан. Белузлава магла. Белузлави облачиња.

белутрак | м.

Вид тврд камен со зрнест состав и со бела боја; кварц, кремен. Потковиците удираа на белутракот и искри летаа во мракот. Реката се гребеше од крупните белутраци.

белучка | ж.