белотртка | ж.
Птица пејачка; Oenanthe (saxicola) oenanthe.
белоушка | ж.
(зоол.) Водна, неотровна змија со бела дамка зад ушите; Tropidonotus natrix.
белоцветен | прид.
Што има бел цвет. Белоцветен багрем. Белоцветна овошка. Белоцветно растение.
белтак | м.
белузлав | прид.
Што во мала мера го изразува својството на бел. Белузлав фустан. Белузлава магла. Белузлави облачиња.
белутрак | м.
Вид тврд камен со зрнест состав и со бела боја; кварц, кремен. Потковиците удираа на белутракот и искри летаа во мракот. Реката се гребеше од крупните белутраци.
белучка | ж.
белушина | ж.
Вид глинено-варовита земја. Над куќата имаше белушина, а во шумата црвеница.
белушка | ж.
Белфаст | м.
Главен град на Северна Ирска.