локум | м.
Слатки од нишесте, брашно, шеќер, ореви и др. Кутија локум. Локум со ореви.
лом | м.
Насилно разделување на материјалот, кршење.
ломбак | м.
Крупен и тромав човек. Од седење и спиење ломбак се станува.
Ломбардија | ж.
Област во Северна Италија.
Ломе | ср.
Главен град на Того.
ломен | прид.
Што е кршлив. Ломен бој. Ломна снага. Ломни штитови.
ломи | несв.
(нар. поез.) Крши нешто. Ломи прсти. Коски ломи.
ломиште | ср.
Место со исечена шума и камењар. Се протнуваше низ ломиштата од гранки и струполени буки.
ломот | м.
Звук што се слуша при ломотење. Од училницата се слушаше ломот.
ломоти | несв.
Постојано зборува, многу зборува, обично за безначајни работи. Ломоти глупости. Ломоти сè и сешто.
