макраме | ср.
Вид преплет со врзување разни видови јазли.
макро | м.
Човек што се издржува од подведување жени за проституција.
макро- | претс.
Како прв дел од сложени зборови со значење голем, огромен, со голем размер; Макрокосмос. Макроструктура. Макроекономија.
макробиотика | ж.
Природен и здрав начин на исхрана и на живеење.
макробиотичар | м.
Тој што живее и се храни според правилата на макробиотиката.
макси | прид.
Во модата ‒ должина на здолниште или фустан до глуждовите на нозете; Максиздолниште.Секогаш носи фустан макси.
максима | ж.
Кратко искажана мудра мисла како принцип што се следи во животот.
максимала | ж.
Максимална граница на нешто.
максимален | прид.
Најголем, највисок, краен; Максимална издржливост.
максимализам | м.
Поставување највисоки барања.
