бесконечен | прид.
Што нема крај, бескраен. Бесконечен пат. Бесконечна оддалеченост. Бесконечни простори.
бескорисен | прид.
Од кој нема корист, што не придонесува, некорисен. Бескорисен труд. Немоќен е и бескорисен. На патот плачливи, бескорисни деца што постојано бараат некој да се грижи за нив. Алпинизмот му изгледаше како бескорисен напор.
бескраен | прид.
Што нема крај (за простор, време, големина). Бескраен лавиринт. Бескрајна морска ширина. Бескрајна ноќ. Бескрајно поле. Бескрајни височини.
бескрај | м.
Својство на тоа што е бескрајно, бескрајност; неизмерност. Бескрајот на просторот. Сите се стремеа кон бескрајот и вечноста. До бескрај се шири белината на снегот.
бескрвен | прид.
Што е без доволно крв, слабокрвен; блед. Старечка бескрвна рака. Бескрвни усни.
бескрилен | прид.
Што е без крила. Бескрилна мравка. Бескрилните вошки се со жолтеникава боја.
бескрупулозен | прид.
Што е без скрупули, безобѕирен. Бескрупулозен родител. Лик на бескрупулозен човек. Се служат со бескрупулозни методи.
бескуќен | прид.
Бескуќен никаквец.
бескуќник | м.
Тој што нема куќа, бездомник. Пијан бескуќник. Беше слуга, бескуќник, туѓа среќа. Меѓу младите бескуќници имаше и девојчиња.
бесмислен | прид.
Што е без смисла, што е против здравиот разум, што е логички неповрзан; апсурден. Бесмислен одговор. Бесмислен сон. Бесмислена идеја. Бесмислена смрт. Бесмислена војна. Бесмислено тврдење. Бесмислено дрдорење. Бесмислени прашања.
