беседништво | ср.

Говорничка особина, говорништво; проповедништво.

бесеже | ср.

Вакцина против туберкулоза според француската скратеница БСГ; Bacil Calmette-Guerin. Новороденчињата веднаш примаат бесеже.

бесен | прид.

Што е болен од беснило. Кога кучето ќе го прогласат за бесно, секој ќе најде камен да фрли по него. Бесен коњ. Бесен волчјак. Бесни пци.

беси | несв.

Врзува, закачува нешто да виси. Овчарите бесат ѕвонци на овенот, предводник на стадото. На плотот селанките ги бесат волнените килими да се ветреат.

бесилка | ж.

Дрвена направа на која е прицврстена ортома со јамка за извршување на смртна пресуда со бесење. Некои заробеници ги завршиле своите животи на бесилка. Му ги врзаа рацете и го однесоа на бесилка.

бесило | ср.

бескаматен | прид.

Што се дава без камата. Бескаматен кредит. Бескаматни заеми.

бескарактерен | прид.

Што е без карактер, што има лош карактер. Бескарактерен човек. Бескарактерно однесување.

бескласен | прид.

Што е без класи, што не е поделен на класи. Првобитно бескласно општество.

бескомпромисен | прид.

Што не е за компромис, непомирлив. Бескомпромисен став. Бескомпромисна борба. Бескомпромисен реалист. Бескомпромисни луѓе.