метеж | м.
Мешаница, неред, немир, смут. На плоштадот настана голем метеж.
метежен | прид.
Што е во неред, во немир. Метежно време.
метежник | м.
Тој што создава неред, немир, смут.
метеор | м.
Мало небесно тело што при навлегувањето во повисоките слоеви на Земјината атмосфера гори и создава светлечка линија, ѕвезда што паѓа.
метеорит | м.
Метеор што паднал на Земјата.
метеоролог | м.
Специјалист по метеорологија.
метеорологија | ж.
Наука за физичките и за хемиските својства на атмосферата и за временските појави (ветер, дожд, снег и сл.) .
метереопат | м.
Човек што болно ги чувствува временските промени.
метериз | м.
Заседа.
метил 1 | м.
Едновалентна група CH3 што влегува во составот на голем број органски соединенија.
