благословен | прид.

Што примил благослов. Благословен свештеник. Благословено новороденче. Благословени младенци.

благослови | св.

Даде благослов. Тој ја благослови куќата. Кумот го благослови невороденчето да расте големо. Селаните ќе го благословат.

благословија | ж.

благосостојба | ж.

Добар и удобен живот, богатство, материјална сигурност. Народна благосостојба. Општа благосостојба. Ред, мир и благосостојба. Материјална благосостојба. На старост живееше во благосостојба.

благост | ж.

в. блажина 1

благота | ж.

в. блажина 1

благотворен | прид.

Што има добро дејство, полезен, корисен. Благотворен стремеж. Благотворна топлина. Благотворна критика. Благотворно влијание. Благотворно дејство. Благотворни зраци.

благочестив | прид.

Набожен. Благочестив живот. Благочестиви луѓе.

благочестие | ср.

Набожност.

благува | несв.

Ужива, се насладува на животот, живее во задоволство. Маалските момчиња благуваа по цела ноќ. Скокаше од радост, без мисла благуваше во раскошна убавина.