благолик | прид.

Што има благ лик, пријатен израз на лицето. Благолик, сериозен човек. Благолики деца.

благонаклонет | прид.

Пријателски расположен, пресретлив, љубезен. Благонаклонет човек. Благонаклонет однос. Благонаклонета насмевка.

благопријатен | прид.

Што потпомага во нешто, корисен; што води до успех, поволен. Благопријатен ветер. Благопријатна зима. Благопријатна светлина. Благопријатно дејство. Благопријатен исход. Благопријатен знак. Благопријатна позиција.

благоразумен | прид.

Што добро обмислува, мудар, разумен. Благоразумен човек. Чесни и благоразумни занаетчии.

благороден | прид.

Што има високи морални својства, хуман, великодушен. Благороден пријател. Благородно момче. Благородни луѓе.

благородник | м.

Припадник на висок, аристократски род. Благородник по крв и по род. Благородник и прислужник. Вљубен благородник. Полски благородници. Двајца благородници од замокот.

благородништво | ср.

Благороднички сталеж, аристократија. Домашно благородништво. Средноимотно благородништво. Привилегии на благородништвото.

благородство | ср.

Особина на благороден човек, благородност. Човечко благородство. Гордост и благородство. Од неа блика благородство.

благосклон | прид.

благослов | м.

Зборови што изразуваат добри желби со повикување на божја милост, придружени со крстење, прекрстување. Божји благослов. Старецот се прекрсти за благослов. Невестата влезе во куќата со благослов од попот.