одежда | ж.

Облека на свештениците. Свештеничка одежда.

одек | м.

Звук што се слуша како повратен ек; ехо.

одекне | св.

Развие ехо, одглас. Одекна грмеж. Одекна истрел во ноќта.

одење | ср.

Глаголска именка од оди. По два часа одење излегоа од шумата. Дотаму има уште многу одење.

одере | св.

Симне, отстрани кожа од животно. Месарот вешто го одра јагнето.

одерка | ж.

Лозница што служи за држење сенка во двор. Тој седна под одерката.

оджеди | св.

Изгаси жед. Студената вода го оджеди.

одживее | св.

Помине живот или некој период од него; проживее, изживее. Тој го одживеа својот век.

одживелица | ж.

Остаток од нешто што е преживеано, што го отслужило своето. Тие зборови се една одживелица, немаат корен во живиот јазик.