одлути се | св.

Престане да е лут. Се лутеше малку, ама се одлути.

одлучен | прид.

Што е цврст, непоколеблив при донесувањето одлуки, решенија. Одлучен човек. Одлучен раководител.

одлучи (се) | св.

Донесе одлука, реши нешто. (Се) одлучи да замине. Комисијата одлучи негативно по приговорите.

одлучувачки | прид.

Што одлучува, од кој зависи донесувањето на крајниот заклучок; решавачки, пресуден. Одлучувачки меч. Одлучувачки фактор.

одлушне | св.

Оштети со откршување, одделување на мал дел од нешто. Миејќи го таа го одлушна тенџерето.

одљуби | св.

Престане да чувствува љубов, да сака некого; Поради пиењето таа го одљуби сопругот.

одма | прил.

одмавне | св.

Со мавтање, со движење на раката или на главата покаже несогласување, одбивање или помирување со нешто. Презриво одмавна со раката и ништо не одговори. Одмавна со главата колку да покаже дека се лути.

одмага | несв.

Не помага, ама и не одмага.

одмагли | св.

(прен. жарг.) Избега, исчезне. Штом виде што направи веднаш одмагли. Не чекаше да го избркаат, самиот одмагли.