брикетира | св. и несв.
Произведе, произведува брикети. Тие брикетираа струготини од дрво.
брилира | св. и несв.
Свети, сјае. Кристалот брилира на сончевата светлина.
брилијант | м.
Природен бесценет камен, дијамант, брусен и обработен како накит.
брилијантен | прид.
Што се однесува на брилијант, брилијантски.
брилијантин | м.
Козметичко средство, масло за коса. Косата му беше зачешлана на патец и намачкана со брилијантин.
брилијантски | прид.
Што е од брилијант. Рацете ѝ беа искитени со два брилијантски прстена.
Брисел | м.
Главен град на Белгија.
Британија | и.
брич | м.
Нож за бричење. Дедо ми се бричеше со брич.
бричи | несв.
Отстранува влакна од телото, најчесто од лицето, со брич. Тој ја бричи брадата, а јас не ги бричам ни мустаќите ни брадата.
