бркотија | ж.

Брканица, мешаница, метеж, дармар. Во салата настана невидена бркотија.

бркотница | ж.

Бркотија, мешаница. Штрајкот на камионџиите направи невидена бркотница во градот.

брл | м.

Болест кај овците во мозокот од која овцата само се врти.

брле | ср.

Оној што е брлив, глупав, будала. Брле ниедно! Тој е брле.

брлив | прид.

Што е болен од брл. Брлива овца.

брливи се | несв.

Се будали, се однесува како болен од брл.

брлог | м.

Легло за диви животни. Превртената земја мириса на некаков брлог од бозје и скапани лисја.

брмка | несв.

брмне | св.

Испушти звук со стиснати усни. Детето брмнало, а вие мислите прднало. Тој брмна нешто под носот и налутено ја тресна вратата.

брмчало | ср.

Дел од гајдата низ кој таа испушта звук на брмчење; брчало. Дулецот, писката и брмчалото ги подмачкуваат со маслиново масло за да не се исушат и да испукаат.