бутин | м.
Тесен, долгнавест, дрвен сад за матење матеница. Жените врзуваа на бутините мартинки од смил и матерка.
бутина | ж.
Бедро, колк. До него седеше таа, рацете ѝ беа на бутините.
бутка | несв.
Турка. Селаните ги буткаа жените со децата поблиску до огнот.
бутка | ж.
Киоск, трафика. Цигари купи во бутката на аголот.
бутканица | ж.
Турканица, метеж. За да нема бутканици, ќе нè водат во редици ‒ рече жената.
бутне | св.
Турне. Тој ја бутна вратата сосила и влезе.
бутур | м.
Болест кај коњите со кашлање. Некои од добиците пцовисуваа природно, тивко и мирно ќе ги оптегнеа нозете, други пак си ги кршеа нозете или фаќаа бутури, имели и красти.
бутуриса | св.
Јако и силно турне, бутне некого. Ја фати за раменици и ја бутуриса во отворената порта.
бутурлив | прид.
Болен од бутур. Во таа куќа сите беа бутурничави
буф! | изв.
Извик со кој се имитира нешто што го предизвикува, или го испушта овој глас. И буф, буфна нешто зад ридон.
