разредлив | прид.

Што може да се разреди, да се раствори лесно. Разредлива течност. Разредлив гас. Разредливи супстанции.

разредувач | м.

Средство за разредување, материја што служи за намалување на густината на друга материја. Разредувач за боја. Разредувач за лак. Силен разредувач. Алкохолен разредувач.

разреже | св.

Раздели нешто на делови. Го разреже овошјето и го стави во чинија. Таа ја разрежа лубеницата.

разрез | м.

Прорез, разрежано место. Фустан со разрези отстрана. Кошула со длабок разрез. Разрези на ракавите.

разрезува | несв.

разресен | прид.

Што е со реси, што е изресен. Разресено здолниште. Разресени черги.

разреси | св.

Направи да има реси, направи нешто да се реси. Таа ја разресила плетката. Децата го разресија пердето.

разретчен | прид.

Што е проретчен, со поголем простор околу себе. Разретчени заби. Разретчена шума.

разретчи | св.

Изретчи, проретчи, направи да биде изретчено, проретчено. Таа го разретчи расадот. Дивите сечачи ја разретчија шумата.

разрешава (се) | несв.