расправа | несв.
Раскажува, усно искажува со зборови, поопширно зборува за нешто. Тие им расправаа на граѓаните за големиот град. Таа расправаше за настаните.
расправачка | ж.
Караница, кавга, расправија. Домашни расправачки. Нашата расправачка ги мина границите.
расправи | св.
Усно изложи, раскаже нешто; расправа Тој им расправи како му било тешко сам.
расправија | ж.
Караница, кавга, усна препирка. Тешка расправија. Големи расправии. Растеше во расправии и безредие.
распрати | св.
Прати на различни места. Таа ги распрати сите покани.
распраша | св.
Зададе, постави некому повеќе прашања со цел да дознае, да разјасни нешто. Тој го распраша момчето за настаните во населбата. Тие го распрашаа за гостите.
распраши | св.
Изврши прашење;
распрашувач | м.
Алатка, машина или дел од машина што служи за распрашување земја. Во комората се вградува распрашувач.
распрден | прид.
Разгален. Распрдени деца.
распрди | св.
Премногу разгали. Тие го распрдиле детето.
