срчен | прид.
Што е од срча, стаклен. Срчен бокал. Срчена чаша. Срчени чинии.
срченица | ж.
срчест | прид.
Што е како срча. Срчест мраз.
срчка | ж.
Обично во изразот: Срчка (срдешница) да те фати / да те изеде ‒ клетва.
срчовен | прид.
Храбар, смел.
срџба | ж.
сст! | изв.
стабилен | прид.
Што трае подолго, што не е привремен; постојан 2. Стабилна работа.
стабилизатор | м.
Направа, уред за стабилизирање, за одржување на постојаноста, неизменливоста на нешто. Стабилизатор на напонот на струјата.
стабилизација | ж.
Доведување на нешто во стабилна состојба. Брза стабилизација. Економска стабилизација. Стабилизација на стопанството.
