стена | ж.

карпа.

стеница | ж.

стенка | несв.

Испушта гласови како израз на болка, воздивнува болно, јачи, офка. Повредениот се превиткуваше и стенкаше. Старицата тивко стенка во постелата. Луѓето стенкаа и умираа од болка.

стено- | претс.

Како прв дел од сложенки со значење тесен, збиен: стенограм, стенограф, стенографија, стенодактилограф, стенокардија, стенотип.

стеновит | прид.

стенограм | ж.

Текст забележан со стенографско писмо; таков текст пренесен на обично писмо

стенограф | м.

Тој што пишува со стенографско писмо.

стенографија | ж.

Начин на пишување, вид писмо со поедноставени знаци за букви, слогови и одделни зборови заради побрзо бележење на одреден исказ.

стенографира | св. и несв.

Запише, запишува нешто со стенографско писмо.

стенодактилограф | м.

Стенограф што е и дактилограф.