гласноговорник | м.
Човек што е задолжен да изнесува нечии ставови; застапник. Тој е гласноговорник на сиромасите.
гласовен | прид.
Што е составен од гласови, што се однесува на гласови. Гласовен систем. Гласовни можности.
гласовит | прид.
Што има силен глас. Зборуваше силно зашто беше гласовит.
глеѓ | ж.
Смеса за премачкување порцелански, керамички и глинени предмети заради заштита и сјај; глазура. Садовите беа премачкани со глеѓ и светеа.
глеѓоса | св.
Премачка со глеѓ. Глеѓоса неколку садови и седна.
гледа | несв.
Насочува поглед кон некого или кон нешто. Таа со раширени очи гледаше во девојката што лежеше.
гледалиште | ср.
Простор во театар, во опера и сл. предвиден за публика. Спроти бината имаше гледалиште со клупи.
гледан | прид.
Што е негуван, чуван. Детето беше добро гледано.
гледач | м.
Човек што гледа некаква претстава, филм и сл., поединец од публика. Кога се појави тој со својот танец, гледачите се поттргнаа назад.
гледен | прид.
Само во изразот гледна точка;
