гласа | несв.
Се изјаснува за определено политичко, државно или административно прашање со кревање рака или по писмен пат. Гласај така како совеста што ти наложува, а не против!
гласач | м.
Лице што гласа, што има право на глас. Гласачите масовно се упатија кон гласачките места.
гласеж | м.
Изговор на определени гласови. Гласежот на ќ, ѓ треба да се бара меѓу гласежот на смекнатите к, г и...
гласен | прид.
Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата.
гласи 1 | несв.
Штима инструмент. Маестрото ја гласеше виолината.
гласи 2 | несв.
Пушта глас. Гласеше песната на сватовите.
гласи 3 | несв.
Соопштува, значи, звучи, содржи, изгледа некако. Во старата верзија ова место гласи вака...
гласилка | ж.
Дел од говорниот апарат; гласни жици. Нешто ме стегна во гркланов, ми ги вклешти гласилките.
гласит | прид.
гласник | м.
Известувач, пренесувач на гласови, на вести. Преку гласник било известено дека жена му родила две дечиња.
