дијагонален | прид.
Што оди накосо, во правец на дијагоналата. Дијагонални линии.
дијаграм | м.
Графички приказ на определени количества, геометриски цртеж што сликовито прикажува разни бројни односи. Дијаграм на производството во тековната година. Изработка на дијаграм.
дијадема | ж.
Круна. Царска дијадема.
дијакритички | прид.
Графички додаток на буквата со кој се менува или се модификува нејзината гласовна вредност. Дијакритички знак.
дијалект | м.
Говор со свои јазични специфичности, обично во еден крај, во еден реон. Македонски дијалекти. Западномакедонски дијалекти. Ахајски грчки дијалекти.
дијалектен | прид.
Што се однесува, што припаѓа на дијалект. Дијалектна основа. Дијалектна форма. Дијалектна разновидност. Дијалектни особини. Дијалектно влијание.
дијалектизам | зам.
Дијалектна јазична карактеристика. Лексички дијалекти Источномакедонски дијалекти
дијалектика | ж.
Наука за општите закони на движењето и развитокот на природата, на општеството и на човековото мислење, која ги разгледува природните појави во вечно движење и менување.
дијалектичар | м.
Приврзаник на дијалектиката, тој што ја применува дијалектиката, дијалектичкиот метод.
дијалектичен | прид.
Својствен на, заснован врз дијалектиката.
